هشدار به تمام بشر دوستان وبویژه مدافعان حقوق اقلیتها

هشدار به تمام بشر دوستان وبویژه مدافعان حقوق اقلیتها
اگر تور ماهیگری شما ماهیهای بزرگ را میتواند در خود نگاه دارد بدان معنا نیست که در این اقیانوس ماهی کوچک وجود ندارد.
هم زمان با پیشرفت بشر درعلوم مختلف و دانش امروز که بطور عظیمی در مسیر تکامل بپیش میرود؛ توجه به حقوق بشر هم باید به همان اندازه مورد اهمیت قرار گیرد در تمامی کشورها و مهمتر از همه در ایران عزیزمان نظر به بخشنامه سازمان عف بین المللی

(مجازات اعدام : اعمال می شود
دادگاه بين المللی جنايی: ملحق شده است
کنوانسيون زنان سازمان ملل متحد و پروتکل اختياری آن: امضاء نکرده است
در پی محاکمه های غير منصفانه در سال های گذشته شمار قابل توجهی از زندانيان سياسی، از جمله زندانيان عقيدتی، همچنان حبس های طويل المدت را در زندان می گذرانند. در سال ۲۰۰۵، صدها نفر ديگر و بيشتر در ارتباط با نا آرامی های مدنی در مناطقی که جمعيت اقليت ها زياد است دستگير شدند. نويسندگان سايت های اينترنتی و فعالان حقوق بشر از جمله کسانی بودند که به طور خود سرانه و بدون اين که دسترسی به فاميل يا وکيل داشته باشند دستگير شده وغالبا در بدو امر در بازداشتگاه های مخفی نگاهداری می شدند. اعمال شکنجه همچنان رايج بود.
يک مرد اهل شيراز در سال ۲۰۰۴ به اتهام فعاليت های همجنس گرايانه به ۱۰۰ ضربه شلاق محکوم شد.گفته می شود که اين مرد شکنجه شده و نيروهای امنيتی او را تهديد به مرگ کرده بودند. در سال ۲۰۰۵، دست کم ۸ نفر که هنگام ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشتند اعدام شدند. شمار زيادی هم محکوم به مرگ شدند از جمله دست کم ۱۱ نفر که زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشتند. رقم واقعی ممکن است که به مراتب بيشتر باشد. مجازات مرگ همچنان برای جرايمی که با کلمات مبهم توضيح داده می شد مانند" فساد در زمين" ادامه داشت.در ماه اکتبر، يک زن طبق گزارشات محکوم به مرگ باسنگسار گرديد اگرچه در سال ۲۰۰۲ صدور حکم سنگسار موقتا متوقف شده بود.)
افرادی بدون محاکمه واقعی و طبق قوانین صحیح وحقوق بشر مورد بازخواست و محاکمه فرمایشی میشوند که حتا وکلا مدافع قدرت دفاع از متهم را هم ندارند تازه قبل از همه چیز فرد متهم مورد ضرب و شتم قرار مگیرد تا اقرار به جرم کند و تجاو هم که در زندانها چیزی عادی بحساب میرود . بعد باید دید که متهم به عنوان مفسدفی ا لعرض بودن اعدام شده وهزاران برچسب دیگر که در هیچ دادگاه دیگری جنبه جرم را نخواهد داشت .
و پر واضح است وکیل مدافع هم نمایشی بیش نیست و از افراد زیر سن قانونی هجده سال برای حکم اعدام ابایی نیست در صورتی که کل حکم اعدام باید زیر سوال رود وآیا با اعدام افراد میتوان عدالت و انصاف را به جامعه بشری داد و حقوق بشر را بطور کامل و با انصاف به اجرا در آورد .
در مشهد ودیگر نقاط ایران عزیزمان جوانان وطن و سرمایه آیندگان را بخاطر گرایشهای جنسیشان اعدام کردند؛ که اشک عالم در آمد و مادران ایران را داغدار کردند و پدران را بی فرزند . در این امور نه تنها سازمانهای ایرانی مدافعان حقوق بشر بلکه دنیایی را به صدا در آورد .
راستی چه فرقی بین حکومت طالبان و سر بریدن در ملا عام و بدار آویختن دو کودک در مشهد وجود دارد ؟
در نهایت امروز دیگر صدایی از اعدامها نیست و این بدان مفهوم نیست که احکام اعدام همجنسگرایان لغو شده ؛ نه بلکه همگان از این فاجعه آگاه هستند که خیلی از اعدامها در جمهوری اسلامی بصورت مخفیانه انجام میشود و یا بصورت حادثه سازی و یا گروه مخفی مرگ ترتیب آن را میدهند . از مرگ دو ترانسسکسوال یاد مکنم و نحوه مرگشان یکی در خانه اش بدار اویخته شده دیگری با ضربهای چاقو بقتل رسیده بود . در ایران گروه لباس شخصیها بسیجی خیلی راحت خود رادر هر قالبی جای میدهند و افراد را به دام خود می اندازند ماجرای امیر را یادآور میشوم که بوسیله لباس شخصیها در دام قوانین غیر بشری افتاد و مورد جزا بناحق قرار گرفت . قانون گذران ایرا ن راه سکوت در اعدامها و شکنجه را پیش از بیش در دستور کار خود قرار داده اند . اگر از اعدام همجنسگرایان خبری نیست بدان منظور نمی باشد که از کتاب قانون جزایی کشور جمهوری اسلامی ایران احکام و مواد این قوانین پاک شده است .
آگاه باشید و بیدار
بابک امیری . فرانسه 2006/05/17


To all humanists, especially those who are actively work for minorities’ rights

If you don’t hear in the news about the execution of homosexuals, it doesn’t mean that there aren’t any!

If your fish net can hold giant fish, it doesn’t mean that there aren’t any little fish in the ocean!

It is important to value the importance of human rights, with the same measurement as the other sciences in the world. In our beloved country Iran, including many other countries, as the Amnesty International has Indicated:

The Death Penalty is legal
Has joined the International criminal court
Has not signed the women Convention of United Nation and its optional Protocol

Last year numerous numbers of political prisoners such as ideological prisoners had inequitable trails and they are still kept in prison for long terms.
In the year 2005, hundreds more who were involved with civil revolting in the areas where minority population live, were arrested. Blog writers and human rights activists were arrested without any access to a lawyer or notifying their families. They are often being kept in a secret places. Torture is also being exercised as usual.

In the year 2004, a man from Shiraz who was convicted to 100 lashes, was tortured and threatened of being executed by the secret forces before his conviction.

In the year 2005, more than 8 individuals who in the very act of crime were under the age of 18, were executed. The punishment for death penalty is being described vaguely with ambiguous description such as “underground immorality” or “heresy”.

In the month of October, a woman was stoned to death, even though her case was temporarily delayed in the year of 2002.

The prisoners without a civil procedure or proper inquires are being investigated and inquisitional. The public defending attorneys who have no power to defend the detainees, are just there as the silent actors in a theatre!
Rape id also another factor which is being used in the prisons. If they accuse a detainee as “Evil of the earth” then whoever gets the title, will be executed. In Mashhad and in the other parts of Iran, the youths, the future source and capitals of our country are being executed for their sexual preferences. These horrible events, not only raised the voice of Iranian organizations, the defender of human rights, but also shook the whole world.

It is time to question “Death Penalty” in Iran!
It is obvious that most of the death convictions, are being executed in secrets, either by arranging theatrical scenes or by Secret Executioner Groups.

Recently two transsexuals were brutally murdered. One was hanged in his house and the other one was stabbed to death.

In Iran, none formal clothing groups of Basijis would easily capture the homosexuals and trap them by disguising in regular form of clothing. Every one remembers what has happened to Amir who was arrested by non formal groups of secret police and was tortured brutally.
Beware, and be vigilant! If you don’t hear in the news of the executions of the homosexuals, it doesn’t mean that these brutal laws have been cleared off from the book of laws of the Islamic Republic of Iran!

Babak Amiri. France